Czy partycypacja społeczna ma jeszcze sens? Co możemy zrobić, by edukacja ekologiczna nie była tylko sloganem? I czy wolontariat w XXI wieku to tylko „grabki i sadzonki”? Na te pytania szukamy odpowiedzi w nowym odcinku podcastu Eko BlaBla, którego gościem jest Bartosz Berezowski, prezes Fundacji GEKO im. Moniki Mnich z Opola. To rozmowa o realnych działaniach, które łączą ekologię, obywatelskość i miasto – i o tym, jak wprowadzać zieloną zmianę, zaczynając od dołu, a nie od uchwał i strategii.
Edukacja ekologiczna zaczyna się lokalnie
Fundacja GEKO od lat prowadzi projekty edukacyjne i społeczne w Opolu i regionie. Pracuje z dziećmi, młodzieżą, nauczycielami i seniorami. Pokazuje, że edukacja ekologiczna nie musi być nudna, szkolna i odklejona od rzeczywistości. Wręcz przeciwnie – może być opowieścią o wspólnej przestrzeni, trosce o najbliższe otoczenie i relacjach między ludźmi a środowiskiem.
W rozmowie Bartosz Berezowski mówi o tym, jak wielką rolę odgrywa praktyczna edukacja, która buduje sprawczość i zaangażowanie. Zamiast moralizowania – współtworzenie. Zamiast teorii – działanie w terenie, na podwórku, w sąsiedztwie. Taka forma edukacji pozwala zrozumieć, że ochrona środowiska zaczyna się tu, gdzie żyjemy – w mieście, na osiedlu, w dzielnicy.
Wolontariat, który ma sens
Wolontariat to nie tylko darmowa praca. To forma obywatelskiego działania, która może zmieniać rzeczywistość – o ile traktujemy ją poważnie. Fundacja GEKO buduje przestrzeń dla wolontariatu kompetencyjnego, angażując nie tylko uczniów czy studentów, ale także specjalistów, rodziców, ludzi pracujących.W podcaście rozmawiamy o tym, jak wygląda wolontariat z wartością dodaną – gdzie każdy może wnieść swoje umiejętności, czas, wiedzę. To podejście pozwala tworzyć projekty trwałe i sensowne, a nie tylko doraźne „akcje”.
Partycypacja społeczna – czyli kto tak naprawdę decyduje
Jednym z ważniejszych tematów odcinka jest partycypacja społeczna. Bartosz dzieli się doświadczeniami z licznych procesów konsultacyjnych, zarówno tych udanych, jak i tych, które rozbiły się o ścianę administracyjnej obojętności. Padają pytania:
– Co sprawia, że mieszkańcy nie wierzą w sens konsultacji?
– Czy da się zaprosić do dialogu tych, którzy zwykle milczą?
– Jakie warunki muszą być spełnione, by partycypacja była realna, a nie pozorna?
To szczera rozmowa o tym, że dialog społeczny wymaga nie tylko procedur, ale też woli, zaufania i umiejętności słuchania. A także o tym, że mieszkańcy nie zawsze potrzebują kolejnych placów zabaw – czasem chcą po prostu być wysłuchani.
Zielone ściany i miejskie decyzje – czyli ekologia w praktyce
W odcinku nie zabrakło przykładów konkretnych działań GEKO, takich jak zielone ściany, mikroparki, ogrody społeczne, budżety obywatelskie. Wspólnie zastanawiamy się, gdzie leży granica między ekologiczną estetyką a realną zmianą funkcji przestrzeni. Czy zieleń miejska może być sposobem na wzmocnienie więzi społecznych? Jak włączać mieszkańców w tworzenie takich miejsc?
Dlaczego warto posłuchać tego odcinka?
Bo to rozmowa, która nie ucieka od trudnych tematów. Nie idealizuje NGO-sów, nie pomija problemów z dialogiem, nie udaje, że wszystko działa jak należy. Ale pokazuje, że mimo to – warto próbować. Bo właśnie od takich działań, jak te prowadzone przez Fundację GEKO, zaczyna się prawdziwa zmiana: zielona, społeczna, lokalna i wspólna.
