Duże drapieżniki nie mają w przyrodzie naturalnych wrogów w postaci innych zwierząt, lecz zagrożeniem dla nich jest człowiek. Często szkodzimy dzikim ssakom zupełnie nieświadomie. Ponieważ zwiększyły się krajowe populacje wilków, rysi, niedźwiedzi powinniśmy nauczyć się koegzystencji z dużymi drapieżnikami i znać zasady wspierania tych gatunków.
Jako jedno z zagrożeń dużych drapieżników często wymienia się ograniczenie naturalnych siedlisk poprzez np. budowanie nowych osiedli i dróg, co wpływa na zmniejszenie bazy pokarmowej. Kolejne czynniki to kłusownictwo (w tym nielegalny odstrzał) i wypadki drogowe. Jednak to nie wszystko. W jaki jeszcze sposób człowiek zagraża dużym drapieżnikom?
Dużym drapieżnikiem jest niedźwiedź brunatny, którego liczebność (według informacji WWF) w Polsce wynosi 120 sztuk
Źródło zdjęcia: https://pixabay.com/pl
Wypadki drogowe z udziałem dzikich zwierząt
W związku z rosnącą populacją dzikich drapieżników, jak np. wilki coraz częściej można spotkać je na drogach, gdzie dochodzi do wypadków, bądź kolizji z udziałem dzikich zwierząt. Nieokreślona, a prawdopodobnie większa część z nich nie jest zgłaszana, dlatego nie podlega statystykom.
W wyniku zdarzeń z udziałem dzikich zwierząt, w tym dużych drapieżników, giną i są ranni nie tylko ludzie, ale też zwierzęta. Poniżej przedstawiamy dane, udostępnione portalowi EkoEtos przez Biuro Ruchu Drogowego Komendy Głównej Policji.
Zdarzenia drogowe zakwalifikowane jako „najechanie na zwierzę”
| Wypadki | Zabici | Ranni | Kolizje | |
| 2021 | 163 | 13 | 172 | 26 612 |
| 2022 | 173 | 11 | 198 | 24 023 |
| 2023 | 174 | 8 | 202 | 26 080 |
Część dzikich zwierząt, które doznały szkody podczas wypadku drogowego, a przeżyły go, traci życie poprzez nieudzielenie mu pomocy.
Dużym krajowym drapieżnikiem jest ryś euroazjatycki.
Źródło zdjęcia: https://pixabay.com/pl
Pokarm pochodzenia antropogenicznego
Największą szkodą dla dużych drapieżników jest pokarm pochodzenia antropogenicznego (wyprodukowany przez człowieka). Dzieje się tak, ponieważ sami ludzie przyzwyczajają dzikie zwierzęta, w tym duże drapieżniki, do łatwego dostępu antropogenicznego pożywienia, w wyniku czego dochodzi do uzależnienia pokarmowego i sytuacji konfliktowych na linii zwierzę – człowiek lub zagrożeń. Ludzie sami przyzwyczajają duże drapieżniki do dostępności pokarmu, a potem czują się zagrożeni i zabijają zwierzęta, którymi czują się zagrożeni.
Dla dużych drapieżników bezpośrednie zagrożenie stanowią nie tylko odpadki żywności, ale także opakowania po nich. Młode zwierzęta często wykorzystują opakowania po ludzkim jedzeniu zamiast naturalnych zabawek w postaci patyków, czy kamieni. Stanowi to niebezpieczeństwo dla zdrowia i życia młodych.
Człowiek zagraża dużym drapieżnikom i innym zwierzętom poprzez:
- dokarmianie;
- pozostawianie w naturze resztek jedzenia;
- przetrzymywanie odpadków spożywczych w niezabezpieczonych np. pokrywani pojemnikach,
- wyrzucanie resztek pokarmu poza ogrodzenia posesji;
- wykładanie przez myśliwych i fotografów przyrody mięsa i innego pokarmu przy nęciskach i ambonach;
- montowanie koszy na śmieci w miejscach bytowania dużych drapieżników
Ważnym aspektem problemu jest to, że wilki, a szczególnie młode osobniki szybko uczą się postrzegania ludzi jako tych, którzy dostarczają im pokarm.
Należy wyczulić się na obserwację miejsc regularnego żerowania dużych drapieżników w miejscach, gdzie ludzie regularnie pozostawiają resztki jedzenia i zgłosić takie sytuacje do urzędu gminy i Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska.
Duże drapieżniki są ważną częścią ekosystemu, szkodząc im, szkodzimy sobie.
