Grzebiuszka ziemna – nocny marek pachnący czosnkiem

Grzebiuszka ziemna
Grzebiuszka ziemna nie jest dużym płazem Źródło: AdobeStock

Porównując różnorodność i ilość gatunków płazów występujących w Polsce na przykład do lasu tropikalnego w Ameryce Południowej, wydaje się być ona raczej skromna. Jednakże, w naszym kraju mamy wyjątkowe gatunki płazów. Oprócz popularnych żab występują również: rzekotki, kumaki, ropuchy, traszki i salamandry. Dziś skupimy się na innym, wyjątkowym i nieco skrytym gatunku, jakim jest grzebiuszka ziemna.

Jak wygląda grzebiuszka?

Grzebiuszka ziemna to płaz mierzący około 8 centymetrów długości. Nie osiąga zatem imponujących rozmiarów. Jednak, jeśli chodzi o wymiary, jest rekordzistką wśród krajowych gatunków, ale nie skupiamy się tu na osobnikach dorosłych, tylko na kijance. Ta potrafi mierzyć nawet do 12 centymetrów!

Ciało dojrzałego osobnika jest krępe, a nogi krótkie. Posiada głowę z wyłupiastymi oczami, a jej źrenice są pionowe (to wyjątkowa cecha tego gatunku). Ubarwienie można określić jako bardzo zmienne, jasnozielone z ciemnymi plamami. Skóra grzebiuszki jest gładka, pozbawiona brodawek, ale na całej powierzchni ciała znajdują się gruczoły, które wytwarzają odstraszającą wydzielinę.

Okres lęgowy grzebiuszki

Grzebiuszka ze snu zimowego budzi się w marcu i wędruje do zbiorników wodnych, gdzie odbywa gody. Okres ten przypada pomiędzy kwietniem, a lipcem. Samica składa wówczas około nawet do 3000 jaj.

Płazy te przeobrażają się od czerwca, aż do września. Jednak, gdy nie zdążą tego, zrobić zimują w wodzie, co zdarza się rzadko. Grzebiuszka nazywana jest także huczkiem, ze względu na to, że w okresie godowym wydaje nieco stłumione pohukiwanie. Co ciekawe głos godowy wybrzmiewa także przez samice, co nie jest takie popularne w świecie płazów.

Grzebiuszka ziemna
Huczek jest aktywny głównie nocą Fot. Pixabay

Jakie są strategie obrony grzebiuszki?

Wydawać by się mogło, że ten niewielki płaz to łatwe do schwytania, bezbronne stworzenie. Jednak niezupełnie, grzebiuszka również potrafi się bronić i ma do tego świetne predyspozycje. Jej strategie przetrwania są bardzo interesujące. Po pierwsze: jest zwierzęciem aktywnym głównie nocą, kiedy większość drapieżników śpi. Choć ta metoda nie zapewnia pełnego sukcesu, ponieważ często pada ofiarą np. sów.

Po drugie: w chwili zagrożenia potrafi szybko się zakopać w podłożu, będąc zupełnie niewidoczną dla drapieżników. Po trzecie: gdy już zostanie schwytana, wydziela substancję, która zniechęca potencjalnego wroga do jej pożarcia. Ta ciecz z zapachu jest podobna do czosnku, stąd też inna nazwa tego płaza — żaba czosnkowa.

Grzebiuszka produkuje tę substancję dopiero w chwili podrażnienia skóry, spowodowanym na przykład atakiem drapieżnika. Huczek w momencie ataku wroga potrafi nabrać powietrza (nadyma się podobnie jak ropucha szara), przez co staje się większa i wygląda groźniej. Jedną z form obrony grzebiuszki jest też wydawanie wysokiego pisku. I na końcu jeden ze sposobów, który stosują na przykład zaskrońce. Po prostu nie daje oznak życia, nie rusza się, a nawet udaje martwą. Czasem bywa to bardzo skuteczny chwyt, gdyż drapieżnik zostaje zniechęcony na widok „padliny”.

Gdzie występuje grzebiuszka ziemna?

Tego ciekawego płaza w Polsce spotkać można na całym niżu, ale w górach już nie występuje. Opisywany gatunek preferuje tereny o lekkim piaszczystym podłożu. Spotykany jest na kartofliskach, ogrodach i sadach. Poluje głównie na chrząszcze. Lubi zagrzebywać się w ziemi i prawdopodobnie stąd wzięła się jej polska nazwa. W czasie hibernacji chowa się jednak znacznie głębiej. Potrafi przeżyć nawet dziesięć lat.

Grzebiuszka ziemna to ważne ogniwo w łańcuchu pokarmowym, zjada i jest zjadana. Reguluje liczebność owadów i innych drobnych zwierząt. Płaz ten jest wyjątkowy, pełni ważną rolę i z pewnością warto, aby pozostał w naszych ekosystemach na trwałe.

ŹRÓDŁA:

  • Buszko-Briggs, M., Okołow, G. (2002). Płazy i gady Polski. Warszawa. Multico Oficyna Wydawnicza. 4-120.
  • Hereczek, A., Gorczyca J. (2004). Płazy i gady Polski. Krzeszkowice. Wydawnictwo Kubajak. 7-104.
  • Klimaszewski, K. (2013). Płazy i gady. Warszawa. Multico Oficyna Wydawnicza. 5-144.
  • Klimaszewski, K. (2023). Płazy i gady. Warszawa. Multico Oficyna Wydawnicza. 5-144.
  • Środa, K. (2006). Tajemnice Polskiej Przyrody. Grzebiuszka ziemna – ostrożna i skryta. De Agostini Polska. Warszawa.
Google News

Bądź na bieżąco. Obserwuj nas w Google News!

Komentarze

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Grzebiuszka ziemna – nocny marek pachnący czosnkiem | ekoetos.pl