Dzięki pomocy profesor Mary Albert z Dartmouth College miasteczko liczące mniej niż 700 mieszkańców może odejść od paliw kopalnianych i, pomimo przeszkód związanych z panującym klimatem, stać się zielonym kątem tej „zapomnianej” części Grenlandii.
Największym problemem mieszkańców zamieszkujących okolice Antarktyki są ekstremalne warunki, które nie pozwalają na instalację urządzeń sprawujących swoją funkcję w innych zakątkach świata. Grenlandia poczyniła spore postępy w użytkowaniu odnawialnych źródeł energii i kroku w stronę ekologicznych rozwiązań, jednak rozwiązania te widoczne są jedynie na południu kraju, szczególnie w większym miastach – nie takich jak Qaanaaq.
EKOLOGICZNE I TANIE OGRZEWANIE
Qaanaaq to miasto w północno-zachodniej Grenlandii, na Półwyspie Hayesa. W 2020 roku miasteczko zamieszkiwało 650 osób. Temperatury tutaj przez większą część roku utrzymują się zdecydowanie poniżej zera. Jedynie przez trzy miesiące w roku termometry pokazują około 5 stopni Celsjusza.
Profesor Mary Albert z amerykańskiego Dartmouth College postanowiła wraz ze studentami spróbować zaradzić problemowi miasteczka. W związku z ich pracą powstały dwa prototypy, które mają zniwelować koszty ogrzewania i stać się rozwiązaniami przyjaznymi dla środowiska.
Obecnie w miasteczku wykorzystuje się przede wszystkim generatory diesla do wytworzenia potrzebnej energii. Dzięki współpracy naukowców i wsłuchaniu się w potrzeby mieszkańców stworzono maszynę, która wytwarza ciepło z wiatru i jest przystosowana do warunków panujących w Qaanaaq. Dodatkową zaletą będzie jej możliwość działania w ciemności. Na razie dokładny prototyp nie został ukazany. Drugim wynalazkiem potencjalnie rozwiązującym problem są okna zatrzymujące ciepło, dobrze wykorzystujące nieliczne momenty mocniejszego naświetlenia w Grenlandii.
Reportaż w języku angielskim związany z historią miasta i tym wydarzeniem został opublikowany na łamach naukowego czasopisma Nature.
